Mezoterapia osoczem bogatopłytkowym od kilku lat robi furorę wśród zabiegów rewitalizujących i odżywczych. Firmy na rynku prześcigają się w tworzeniu nowych zestawów lub "lepszych" wirówek. Czy po każdym osoczu możemy spodziewać się tego samego efektu? Czy każde osocze posiada takie samo stężenie, tego najcenniejszego materiału? Dlaczego proponuje się wykonać czasem trzy zabiegi, a czasem tylko jeden?

Nie trudno zauważyć, że możemy się spotkać z naprawdę różnym przedziałem cenowym za zabieg mezoterapii osoczem bogatopłytkowym. Rekordowo niską cenę, którą widziałam kiedyś przypadkiem to 299zł za jedną okolicę/ obszar. Standardowo ceny oscylują w granicach 800zł- 1200zł.

Ilość zabiegów mezoterapii, aby ta przyniosła maksymalny, pożądany efekt też jest różna. Najczęściej proponuje się wykonanie 3 zabiegów, w odstępie miesiąca, a spodziewany efekt końcowy otrzymujemy po kilku miesiącach. Dlaczego zatem w naszym Centrum Medycznym sugerujemy tylko jeden zabieg, a efekt terapii jest widoczny po 2-3 tygodniach (rozwija się jeszcze przez 3-4 miesiące)? Wyższość osocza bogatopłytkowego Magellan nad całą resztą dostępnych metod separacji jest ogromna. O tym przeczytacie poniżej, ponieważ udostępniam Wam naszą pracę badawczą, nad którą pracowaliśmy dwa lata temu.

Z technologii, sposobu separowania materiału czy jest oparta na pracy manualnej, czy może na automatycznej. Trzeba pamiętać, że w przypadku uzyskiwania preparatu w sposób manualny, wymagane jest od operatora dużo większe zaangażowanie, co w konsekwencji stwarza więcej możliwości popełnienia potencjalnego błędu na kluczowych etapach preparatyki osocza.

Badanie, które wykonaliśmy 2 lata temu miało na celu określenie efektywności planowanych do nabycia urządzeń technicznych, do pozyskiwania autologicznego osocza bogatopłytkowego, które w fazie wdrożeniowej planuje się wykorzystać do pozyskiwania autologicznego osocza bogatopłytkowego wykorzystywanego w medycynie estetycznej do celów poprawy kondycji skóry zmienionej oddziaływaniem czynników zewnętrznych, procesów starzenia oraz jako uzupełnienie innych zabiegów rewitalizujących. Podjęto się analizy przydatności wybranych, dostępnych zestawów do pozyskiwania autologicznego osocza bogatopłytkowego, do wykorzystania u pacjentów.

W przebiegu badań dokonano sprawdzenia ilości płytek krwi i stopnia zagęszczenia płytek krwi w uzyskanym osoczu bogatopłytkowym, które z założenia są wskaźnikiem przydatności osocza do użycia i skuteczności jego działania na komórki i tkanki skóry.

Postawiliśmy następującą hipotezę badawczą:

Dobór metody preparatyki osocza bogatopłytkowego ma wpływ na końcowy wynik ilości i zagęszczenia płytek krwi w stosunku do ilości tego parametru w krwi żylnej.

Grupę badawczą stanowiło 9 osób, w przedziale wiekowym od 29 do 67 lat, w tym 5 kobiet i 4 mężczyzn. Do kwalifikacji do badań zostały wzięte pod uwagę osoby zdrowe. Dobór osób do grupy badanej z tak znaczną rozpiętością wieku oraz zróżnicowanie płci stanowiło zabieg celowy. Podjęto decyzję, że osoby poddane badaniu, których wartości początkowe osocza będą zróżnicowane ze względu na płeć i wiek stanowić będą o wiarygodności końcowego obrazu osocza po preparatyce.

Metody badania obejmowały badania krwi. Pobraną krew poddano preparatyce metodą manualną (METODA NR 1) oraz metodą automatyczną (METODA NR 2 Osocze bogatopłytkowe Magellan).

Do prawidłowego przeprowadzenia preparatyki osocza wg METODY NR 1, zastosowano zestaw do preparatyki składający się z:

• strzykawki 20ml,
• strzykawki 10ml,
• strzykawki 5ml,
• strzykawki 3ml,
• antykoagulant ACD-A,
• zestawu do pobierania krwi,
• zakrętki typu  luer- lock,
• tłoka nurnikowego,
• wirówki.

Krew pełną żylną pobrano do strzykawki 20 mililitrowej na cytrynian trisodowy (ACD-A) w stosunku objętościowym 7:1 przy użyciu igły 21Gx3/4″, z zachowaniem zasad aseptyki. Krew poddano wirowaniu z prędkością 1900 rpm przez 8 minut. Korzystając z dołączonych strzykawek pobrano żądaną objętość osocza (4 mililitry). Preparat po wymieszaniu rozporcjowano do próbówek i wykonano oznaczenie stężenia płytek z wykorzystaniem cytometru.

Zgodnie z prawem Archimedesa wirowanie krwi pozwala na rozdzielenie jej elementów morfotycznych od osocza  wykorzystując działanie siły odśrodkowej. W celu uzyskania osocza bogatopłytkowego po odwirowaniu zebrano środkową warstwę (tzw. Buffy coat) znajdującą się na granicy osadu w ilości 4ml. Do tego celu wykorzystano dodatkowe strzykawki znajdujące się w zestawie do pozyskiwania osocza bogatopłytkowego. Płytki krwi jako elementy morfotyczne krwi również podlegają rozdzieleniu, jednak ze względu na swoją niewielką masę tworzą one na na granicy czerwonego erytrocytarnego osadu i osocza tzw. kożuszek leukocytarno- płytkowy. Im bliżej powierzchni osocza tym mniejsze stężenie płytek krwi (tzw. osocze ubogopłytkowe). Zebranie kożuszka leukocytarno- płytkowego wraz z pożądaną ilością osocza powoduje zawieszenie zagęszczonych płytek w mniejszej objętości płynu niż wyjściowo we krwi pełnej żylnej oraz oczyszczenie jej z erytrocytów. Do celów badania przyjęto końcową objętość osocza równą 4ml, tożsamą z objętością stosowaną najczęściej podczas zabiegów z zakresu medycyny estetycznej. Uzyskane osocze poddano badaniu stężenia płytek krwi aparatem Sysmex xe2100d, metodą impedancyjną z ogniskowaniem hydrodynamicznym.

Do prawidłowego przeprowadzenia preparatyki osocza wg METODY NR 2 zastosowano:

• strzykawkę 60ml,
• strzykawkę 10ml,
• igłę iniekcyjną,
• bęben do separacji płytek krwi,
• korki typu luer- lock,
• separator płytek krwi.

Krew pełną żylną pobrano do strzykawki 60 mililitrowej na cytrynian trisodowy (ACD-A) w stosunku objętościowym 7:1 przy użyciu igły 21Gx3/4″, z zachowaniem zasad aseptyki. Strzykawkę umieszczono w separatorze zgodnie z instrukcją obsługi aparatu. Uruchomiono program do pozyskiwania osocza bogatopłytkowego (PRP), z określeniem objętości końcowej produktu na 4ml. Uzyskany produkt rozporcjowano do próbówek i oznaczono stężenie płytek krwi z wykorzystaniem cytometru.

Aparat  do separacji osocza bogatopłytkowego wykorzystuje technikę wirowania w celu odseparowania elementów morfotycznych od osocza zgodnie z gradientem gęstości w specjalnie do tego celu zaprojektowanym bębnie separacyjnym. Metoda polega na stopniowym automatycznym dozowaniu krwi pełnej wymieszanej z antykoagulantem do bębna separującego, a następnie odwirowanie krwi w bębnie w dwóch cyklach wirowania. Krew, pod kontrolą fotometru, zostaje przepompowana do odpadów, a osocze bogatopłytkowe jest odciągane do osobnej strzykawki w ilości 4ml. Uzyskane osocze poddano badaniu stężenia płytek krwi aparatem Sysmex xe2100d, metodą impedacyjną z ogniskowaniem hydrodynamicznym.

Przy opracowywaniu wyników badań brano pod uwagę wartości stężenia PLT (płytek krwi) bazowe oraz wartości stężenia PLT (płytek krwi) po preparatyce. Wyniki badań przedstawiono jako stosunek wartości końcowej do początkowej [%].

W wyniku preparatyki metodą 1., otrzymano 4ml płynu o kolorze żółtym słomkowym. Średnia ilość płytek krwi w krwi pełnej wyniosła 280 ± 81,5 [tys/µl] przed preparatyką. Po odwirowaniu w próbce gotowego osocza wynosiło 58,8 ± 31,4 [tys/µl] co stanowiło 22,7 ± 16,1% ilości płytek krwi w stosunku do krwi pełnej (zagęszczenie wynosiło 0,23 ilości płytek w porównaniu do materiału podstawowego).

W wyniku przeprowadzonej preparatyki metodą 2., otrzymano 4ml gotowego produktu w postaci osocza koloru jasno czerwonego, co świadczyć mogło o domieszce erytrocytów (czerwonych krwinek). Zawartość erytrocytów w osoczu bogatopłytkowym pozostaje bez znaczenia klinicznego dla pacjenta. Średnia ilość płytek krwi w materiale podstawowym (krwi pełnej) wyniosła: 239,4 ± 39,3 [tys/µl]. Po preparatyce średnie stężenie płytek krwi wynosiło: 1547 ± 588 [tys/µl] co stanowiło 637,3 ± 196,8% ilości płytek w stosunku do krwi pełnej (zagęszczenie wynosiło 6,37 ilości płytek w porównaniu do materiału podstawowego).

W przebiegu badań dokonano sprawdzenia ilości komórek płytkowych, które z założenia są wskaźnikiem przydatności osocza do użycia i skuteczności jego działania na komórki i tkanki skóry. Komórki płytkowe krwi pochodzą z linii megakariocytowej progenitorowych komórek szpiku kostnego. Zawierają ponad 30 aktywnych biologicznie białek mających znaczenie dla zachowania hemostazy i naprawy tkanek.

Wzrost stężenia komórek płytkowych krwi w jednostce objętości gotowego produktu koreluje ze wzrostem aktywnych biologicznie białek. Białka te mają istotne znaczenie terapeutyczne. Po podaniu osocza uwalniane z komórek płytkowych czynniki wzrostu wzmagają i przyśpieszają procesy regeneracyjne, proliferację komórek, tworzenie nowych naczyń włosowatych oraz nowych struktur kolagenowych. Skóra po podaniu osocza bogatopłytkowego wykazuje w znacznym stopniu poprawę nawilżenia, sprężystości, kolorytu i tekstury. Zastosowanie pełnowartościowego osocza bogatopłytkowego niesie dla pacjentów korzyści wynikające z ograniczenia ilości zabiegów, zmniejszenia ich częstotliwości, a w konsekwencji zmniejszenie traumatyzacji pacjenta podczas wykonywania zabiegu, zarówno pobrania krwi jak i samego zabiegu mezoterapii przy jednoczesnym skróceniu okresu oczekiwania na efekty.

W związku z powyższym, uzyskanie wiedzy na temat cech charakteryzujących produkt końcowy powstały po preparatyce krwi pełnej żylnej zawierającej komórki płytkowe zawieszone w określonej objętości osocza jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości efektu terapeutycznego.

W badaniach własnych, na podstawie uzyskanych wyników ilości płytek krwi po preparatyce osocza bogatopłytkowego METODĄ NR 1. stwierdzono, że stężenie płytek było znacznie niższe niż w krwi obwodowej przed preparatyką. Stężenie płytek krwi po odwirowaniu stanowiło średnio 22,7% stężenia płytek w krwi pełnej pobranej od pacjenta, co oznacza obniżenie ilości krwi w gotowym produkcie. Doniesienia te nie są zbieżne z danymi Med.XL Inc., którzy wskazują na 2,5-3 krotny wzrost stężenia PLT w osoczu, w stosunku do materiału wyjściowego.

Preparatyka osocza bogatopłytkowego METODĄ NR 2 wykazała istotnie większe stężenie płytek krwi w gotowym produkcie, w stosunku do wartości stężenia w materiale początkowym. Średnio zagęszczenie płytek krwi w gotowym produkcie było 6,37 ± 1,97 razy wyższe niż w surowcu (krwi pełnej żylnej). Badania własne potwierdzają doniesienia Arteriocyte Medical System, Inc. u których wzrost stężenia płytek krwi w osoczu preparowanym był 3-7 razy wyższy od wartości w materiale bazowym.

W trakcie przeprowadzonych badań uzyskano wyniki świadczące o ogromnej przewadze METODY NR 2 nad METODĄ NR 1.

1. Zastosowanie metody manualnej (MEDOTA NR 1) podczas preparatyki krwi żylnej, wpływa negatywnie na końcowy wynik ilości płytek krwi w osoczu bogatopłytkowym.
2. Zastosowanie metody automatycznej (METODA NR 2) podczas preparatyki krwi żylnej, wpływa pozytywnie na końcowy wynik ilości płytek krwi w osoczu bogatopłytkowym.

I teraz najważniejsze- wyobraźcie sobie, że wszystkie metody pozyskiwania osocza bogatopłytkowego z wyjątkiem SYSTEMU MAGELLAN to METODY NR 1!

Wniosek zatem jest prosty. Osocze, które jest proponowane w gabinetach jest osoczem ubogopłytkowym. Stąd wynika różnica w cenach, czy ilości zabiegów .

Nie bez powodu uzyskane osocze za pomocą systemu Magellan nazywa się HD. Najwyższa jakość materiału owocuje szybszymi i dużo korzystniejszymi efektami terapeutycznymi, które bezpośrednio przekładają się trwałość całej procedury.

Zabiegi z użyciem Magellan System dają doskonałe rezultaty w miejscach, gdzie konieczna jest głęboka regeneracja tkanek, biologiczna stymulacja wzrostu włókien kolagenowych i poprawa ukrwienia skóry, właśnie dlatego swoje zastosowanie znajduje na wielu płaszczyznach w medycynie.

Z powodzeniem jest wykorzystywane w medycynie estetycznej, ortopedii czy ginekologii estetycznej.

W terapii łysienia, to jedyna dostępna metoda, która jest zupełnie naturalna i przynosi bardzo dobre efekty. Mezoterapia osoczem bogatopłytkowym Magellan uwalnia czynniki wzrostu zawarte w płytkach krwi, co skutkuje namnażaniem komórek, tworzeniem się nowych naczyń włosowatych co powoduje pobudzenie wzrostu włosa, odżywienie cebulek, a w efekcie zwiększenie gęstości włosów i poprawę kondycji skóry głowy. 

Z powodzeniem i przy rewelacyjnych efektach terapeutycznych osocze bogatopłytkowe wykorzystuje się w ginekologii estetycznej. Ze względu na wykorzystanie najbardziej naturalnego preparatu, przygotowanego bezpośrednio z osocza pacjenta mamy możliwość rewitalizacji stref intymnych, w sposób najbardziej bezpieczny. Terapia Systemem Magellan stymuluje znajdujące się w tkankach pochwy fibroblasty do wytwarzania kolagenu, natomiast komórki macierzyste do namnażania się. Efektem terapii jest powstanie nowych włókien kolagenowych, poprawa ukrwienia całej okolicy pochwy oraz regeneracja ich tkanek. Odczuwalna jest wyraźna poprawa w nawilżeniu i jędrności stref intymnych, co przekłada się na zdecydowanie wyższy komfort pacjentki. Wskazaniem do wykonania osocza bogatopłytkowego są również nawracające infekcje i problem nietrzymania moczu.

Mezoterapia osoczem bogatopłytkowym Magellan to całkowicie naturalna i bezpieczna terapia odmładzająca, stymulująca organizm pacjenta do regeneracji komórek skóry. Bezpośrednim efektem, który uzyskujemy to rewitalizacja, ujędrnienie, wygładzenie skóry.

U osób skłonnych do alergii mezoterapia osoczem bogatopłytkowym Magellan może być bardzo dobrą alternatywą dla zabiegów rewitalizujących. Następuje poprawa sprężystości skóry, jej kolorytu i tekstury, wzrasta zdolność do utrzymania wilgoci. Pierwsze efekty są widoczne już po 1–2 tygodniach od zabiegu, najpełniejsze – po miesiącu. Dzięki innowacyjnemu systemowi przygotowania osocza Magellan wystarczająca jest jedna iniekcja, a jej rezultaty utrzymują się przez okres 8–12 miesięcy.

Zabiegi osoczem bogatopłytkowym Magellan dotyczą przewlekłych zwyrodnieniowych uszkodzeń ścięgien i stawów takich jak np. łokieć tenisisty, łokieć golfisty, zapalenie ścięgna Achillesa, zaburzenia zrostu kostnego, uszkodzenia mięśni i ścięgien, kolano skoczka czy ostrogi piętowe.

Zmiany zwyrodnieniowe ścięgien są wynikiem zmian zachodzących w tkankach pod wpływem mikrourazów i nadmiernego przeciążenia. Ścięgno ulega ciągłej przebudowie w wyniku działania mikrourazów.

Przy nadmiernym lub ciągłym przeciążeniu dochodzi do zniszczenia struktury włókien kolagenowych i nieprawidłowego ukrwienia okolicy przyczepu. Wyeliminowanie przeciążenia na tym etapie uszkodzenia ścięgna prowadzi do jego regeneracji. W przypadku dalszej ekspozycji na mikrourazy dochodzi do niewydolności mechanizmów naprawczych, czego efektem jest nieodwracalna tendinopatia degeneracyjna.

Uzyskane osocze bogatopłytkowe zawiera liczne czynniki wzrostu. Pełnią one kluczową rolę we wspomaganiu procesów regeneracyjnych tkanek, co jest istotą działania PRP.

Terapia osoczem bogatopłytkowym jest bezpieczna dla organizmu, dlatego że stosowany preparat pochodzi z krwi leczonego pacjenta co niweluje ryzyko alergii i nietolerancji.

Nie podlega jakiejkolwiek kwestii, że terapia schorzeń narządu ruchu osoczem bogatopłytkowym Magellan jest procedurą specjalistyczą, którą powinien przeprowadzać odpowiednio wykształcony lekarz.