Trądzik to częsta i przykra dolegliwość, nie tylko w wieku nastoletnim.

Trądzik pospolity (acne vulgaris) jest przewlekłą chorobą aparatu włosowo-łojowego, której nieodłącznym elementem jest łojotok. Trądzik pospolity cechuje się występowaniem licznych zaskórników otwartych i zamkniętych, grudek, krost, guzków, pseudocyst i torbieli ropnych zlokalizowanych w okolicach łojotokowych (twarz, plecy).

Przyczyn trądziku jest wiele są to m.in.: zwiększona produkcja łoju, zablokowanie aparatu włosowo-łojowego przez czop rogowy, kolonizacja przewodu wyprowadzającego przez bakterie Propionibacterium acnes.

Leczenie farmakologiczne.

Zastosowanie mają leki przeciwłojotokowe, przeciwbakteryjne, keratolityczne oraz przeciwzapalne. Do oczyszczania skóry używa się roztworów i żeli oczyszczających.
W zmianach trądzikowych o niewielkim lub średnim nasileniu wystarcza leczenie miejscowe.
W zmianach zaskórnikowych i grudkowych zaleca się stosowanie kwasu witaminy A, który może być łączony z erytromycyną.
W zmianach zaskórnikowych, grudkowych i krostkowych stosuje się: 5-10-15% nadtlenek benzoilu, aerozole lub roztwory zawierające antybiotyki takie jak: erytromycyna, tetracyklina, klindamycyna, neomycyna czy kwas azelainowy.

W nasilonym trądziku zaleca się przyjmowanie doustnie tetracykliny działającej przeciwbakteryjnie i hamujące czynność lipolityczną bakterii Propionobacterium acnes. Stosuje się je długotrwale, początkowo w większych dawkach aż do czasu uzyskania poprawy, a następnie w mniejszych dawkach przez kilka miesięcy. Równocześnie warto podawać duże dawki witamin z grupy B (oprócz wit. B12, która może zaostrzać zmiany trądzikowe).
Zastosowanie mają również inne antybiotyki, takie jak: erytromycyna, minocyklina, czy doksycyklina.
Dodatkowo stosuje się witaminy działające przeciwłojotokowo: amid kwasu nikotynowego (wit. PP), witaminę. B2 i witaminę C.

Leczenie powinno trwać co najmniej 6 miesięcy.

Po konsultacji z lekarzem specjalistą ustalany jest plan leczenia oraz (o ile to konieczne) wdrażane są leki.  Po 2- 4 tygodniach od rozpoczęcia leczenia farmakologicznego warto spotkać się z lekarzem na wizytę kontrolną i ocenić efekty terapii. W przypadku leczenia izotretynoiną kontrola jest zalecana co 4 tygodnie.